اخلاق طلبگی
همه ی طلاب نیازمند استاد اخلاق هستند . . .
امام زین العابدین (علیه السلام) فرموده اند:
هَلَک مَن لَیسَ لَه حَکیم یُرشِده؛
هر کس عالم و حکیمی نداشته باشد که او را ارشاد کند هلاک می شود. انسان باید در دو چیز استاد داشته باشد: یکی اخلاقیات و دیگری عُرفیات.
اخلاقیات طلبگی
اگر درس بخوانی و استاد اخلاق نداشته باشی، بر فرض، آیت الله هم بشوی، نَفس تو هم، آیت الله می شود، آن وقت بی چاره می شوی.
همان طور که به دکتر می روی و دستور رژیم غذایی می گیری باید پیش استاد بروی و دستور اخلاق بگیری، باید نزد او بروی که باد کبر و غرور تو را خالی کند،
فکر نکنی حالا که این کتاب ها را می خوانی به جایی رسیده ای و حتماً مورد تأیید امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قرار گرفته ای.
حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری (رحمة الله علیه) فرمودند:
وقتی شخصی طلبه می شود مانند انگور است که بر اثر جوشاندن نجس می شود و راه پاک شدن آن، ثُلثان است.
پس باید طلبه، استاد اخلاق بگیرد و خود را تزکیه کند
زیرا علم و دانش و مدرک، آدمی را مغرور و متکبر می سازد
و یک طلبه باید آن قدر تلاش کند و بجوشد تا دوسوم او یعنی صفات و اخلاق بد او بخار شود و از بین برود.
اما مواظب باش گرفتار نااهل نشوی، گرفتار خودنمایی نشوی، اگر کسی پیدا شد که دلش می خواهد همه بفهمند آدم خوبی است، به او اعتماد نکن.